De kwestie van Israël en Palestina!
De kwestie van Israël en Palestina!
Door het nieuws van vorige week rond deze materie vond ik interessant om op onderzoek te gaan . Waar trekken we de lijn ? Hoe kwam dit en waarnaartoe moeten we gaan voor een oplossing in deze zware kwestie in het middenoosten.
Voor dit artikel begin ik bij het begin . Waar starten de problemen in de streek en waarom ? Het gaat terug tot 1947 -1948 waarin het grondgebied werd verdeeld via het idee dat Er zowel een Israëlisch als een Palestijns gebied zou komen. Wie wat kreeg, hing af van het aantal inwoners. Plaatsen waar voornamelijk Joden woonden, zouden Joods gebied worden. En gebieden waar Palestijnen de meerderheid vormden, zouden Palestijns worden. vrij simpel maar toch heel complex omdat deze materie ons vandaag de dag nog steeds volgt .
waar we over spreken is een oude Britse collonie met een belofte voor Israël . de dag na dat het verenigd koninkrijk zich terug trek werd deze zone bevrijd door de naburige landen in de naam van de Palestijns.
vandaag de dag spreken we nog steeds over oorlog en bezetting van het gebied . de vraag over hoe dit gebied moet worden besproken en waarin de oplossing licht is een moeilijke lijn tussen zowel geloof als ook de politiek van beide landen en de inmenging van het buitenland .
Ook latere vredesvoorstellen blijven steeds steken op deze en andere heikele onderhandelpunten. Pas als beide partijen het daarover eens worden, zal er wellicht vrede worden gesloten. in dit proces zie ik verschillende mogelijk heden voor de vrede na zoveel jaren van onvrede en geweld voor de vrijheid van hun land of de toekenning ertoe .
een vrij grote consensus dat de oplossing voor het conflict moet liggen in een twee-statenoplossing: Israël als Joodse staat en Palestina als Arabische staat, met de wapenstilstandsgrenzen van 1949 (de ‘Groene Lijn’) als basis voor de grens tussen de twee landen te kunnen uittekenen . of de andere optie is er voor de verdere uitwerking van het geneefs voorstel uit 1967met als leidraad de routekaart naar de vrede .
waar we over spreken is een oude Britse collonie met een belofte voor Israël . de dag na dat het verenigd koninkrijk zich terug trek werd deze zone bevrijd door de naburige landen in de naam van de Palestijns.
vandaag de dag spreken we nog steeds over oorlog en bezetting van het gebied . de vraag over hoe dit gebied moet worden besproken en waarin de oplossing licht is een moeilijke lijn tussen zowel geloof als ook de politiek van beide landen en de inmenging van het buitenland .
Ook latere vredesvoorstellen blijven steeds steken op deze en andere heikele onderhandelpunten. Pas als beide partijen het daarover eens worden, zal er wellicht vrede worden gesloten. in dit proces zie ik verschillende mogelijk heden voor de vrede na zoveel jaren van onvrede en geweld voor de vrijheid van hun land of de toekenning ertoe .
een vrij grote consensus dat de oplossing voor het conflict moet liggen in een twee-statenoplossing: Israël als Joodse staat en Palestina als Arabische staat, met de wapenstilstandsgrenzen van 1949 (de ‘Groene Lijn’) als basis voor de grens tussen de twee landen te kunnen uittekenen . of de andere optie is er voor de verdere uitwerking van het geneefs voorstel uit 1967met als leidraad de routekaart naar de vrede .
de oplossing ligt nog niet voordehand maar deze 2 vorige oplossingen geven een basis voor een mooie kans op de weg naar de oplossing . maar niet alleen als land moet men hier durven omschakelen en vrede vinden dit moet ook als gemeenschap.
Om tot vrede te komen is het nodig dat beide elkaar als gelijken met dezelfde rechten op veiligheid en vrede gaan zien, en niet als vijanden die uit zijn op elkaars vernietiging. Daarom hebben vooral kleinschalige initiatieven die geweldloosheid en verzoening voorstaan steun nodig, zoals bevoordeeld scholen waar Joodse en Palestijnse kinderen over elkaars verleden leren, elkaars taal leren en elkaar leren begrijpen, of gemeenschappen waar beiden samenleven, bijeenkomsten waar beiden elkaar confronteren met hun verhalen en grieven.
.
Om tot vrede te komen is het nodig dat beide elkaar als gelijken met dezelfde rechten op veiligheid en vrede gaan zien, en niet als vijanden die uit zijn op elkaars vernietiging. Daarom hebben vooral kleinschalige initiatieven die geweldloosheid en verzoening voorstaan steun nodig, zoals bevoordeeld scholen waar Joodse en Palestijnse kinderen over elkaars verleden leren, elkaars taal leren en elkaar leren begrijpen, of gemeenschappen waar beiden samenleven, bijeenkomsten waar beiden elkaar confronteren met hun verhalen en grieven.
.
Reacties
Een reactie posten