Angst voor de opvolging ! Blijft terreur bestaan ?

 

Angst voor de opvolging ! Blijft terreur bestaan ?

Enkele dagen geleden werd er een echte terechte opmerking gemaakt. Deze opmerking ging over het feit dat de jeugd van morgen onze toekomst is. Maar dat is ook over heel de wereld zo het geval dus ook in de landen waar er terreur is en nog steeds woedt. Ik ga dieper in op het verhaal van de verloren oorlogswonden en het opborrelende haat t.o.v het westen. Ligt vandaag hier de angst voor de toekomst, ligt hier de angst om het terreur weer een kans te geven ? Ik zoek het voor u uit.
 

De toekomst ligt wel degelijk bij de jeugd dat is een feit dat overeind blijft staan. De generaties waar het verhaal is gestart is nu geëvolueerd naar een met een leven waar men met ongemak en waakzaamheid in leeft. Ze hebben veel meegemaakt en geven ook die wijsheid door. De angst voor het wrede geweld van verschillende oorlogen op het einde van de 20ste eeuw illustreren nog meer de strijdt voor vrijheid en gelijkheid. Hierdoor is er ook aan alle verhalen een mindere kant. Het positieve is dat we moeten hopen dat er vrede moet komen maar dat is nog lang verhaal.

In deze strijdt te voeren tegen het terreur of ook in de oorlogszone gaat een land of gemeenschap heel diep. De mentale klap die men krijgt na het verlies is zeer groot en kan soms ook de aanzet zijn tot verzet. Verlies moet je ook zien aan alle twee de kanten van het oorlogsgebied beide leden ze onder de drang om elkaar te vermoorden en te sneuvelen voor het vaderland. Hierin ligt ook een wonde een wonde van pijn en verdriet.Het thuisfront verliest altijd op elke manier hoe je er gaat kijken. Ze hebben angst om hun geliefde af te geven. En dat is heel begrijpelijk. Maar ook nadat ze het overleefden bleef er een deel van hen op dat oorlogsveld tussen hun strijdmakkers. THE war Has no end. En dat is het begin voor haat voor vele mensen. De vraag van het waarom is de meest voorkomende omdat er geen antwoord op te vinden is . De afkeer de walg tegen de samenleving stuwt daarom in lichte mate of is sommige gevallen vrij grof aan op reactie.

We zagen verzet in Noord-Ierland door de IRA voor eenheid en vrijheid, de Arabische lente van 2008 die veel gevolgen gaf nadien en nu nog steeds en daarbij ook vooral het begin van Irak oorlog van 2003. Elk stukje neemt zijn deel in de geschiedenis en legt de basis voor de toekomst. Nu staan we aan de voordeur van de nieuwe lichting en lichting met grote angst en daarbij ook vele vragen. Deze lichting neemt de last mee van de vorige. Om het terreur tegen te gaan moest er uit verschillende oogpunten worden gehandeld om zo de vrijheid van de mensen in die zone te vrijwaren toekomst gericht handelen. Enzo die mensen terug te laten leven en stap voor stap terug op de oude ruïne te laten herrijzen.

Vele dingen gaven de aanleiding voor aanvallen en ook de reactie hierop. Het terreur is gebouwd op deze wonden. De jeugd zal hun vader nu zien sterven als martelaar en ze zullen die rol later ook opnemen om juist de wrok te wreken waarin de bloedwraak is gemaakt in deze ogen en ideologie is het dat een belangrijke invloed dat zich afspeelt. We moeten daarom proberen juist zij die vanaf hun jeugd zijn bespeeld door het kalifaat en daarin ook de volledige miskenning of juist de foute intentie van hun geloof hebben geleerd en belijdt begeleiden om dit niet te doen .

We spreken soms over wereldvreemd in dit geval voor die jongeren is dat juist . Hun jeugd is weg en komen als klein kind in confrontatie met het oorlogsgebied . De wrok en de kans dat zij later een aanslag plegen is heel groot maar hierin moet men na de oorlog ook de rol durven opnemen als zorggever .In vele gebeurtenissen zijn ze de strijders vergeten en begint men aan de heropbouw maar men vergeet de mentale ballast die juist de toekomst bepaalt .Die mentale balans is in een oorlogsgebied totaal weg . Ze leven op een oeroud overlevingsinstinct .Totaal gebroken, uitgemergeld en levende in psychose is een klimaat waarin men snel doorslaat . Tijdens het geweld is er geen plaats voor en ik vind dat dit wel moet . Een soldaat heeft zijn kruis maar het moet houdbaar zijn om deze last te kunnen houden.

Er is nood naar vrede en opvolging. Maar hierin is de dreiging en de angst een blijvende constante als men niet handelt . De strijdt is er nog steeds tegen het terreur . Deze strijd die er nog steeds woedt voor het gevecht kent geen eind want men heeft het verlies nooit een plaats kunnen gegeven en dit kan altijd de aanleiding geven voor het volgende vuurpeloton . De strijdt tegen het kalifaat is er nog steeds in de hoofden van de jeugd . Zij bepalen het lot van hoe ze durven te gaan leven en sterven later . Wij in het westen wachten af maar probeer ook te handelen naar psychologische noden om zo toch een klein deel stap voor stap toch te doen inzien dat hun leven en de wereld anders is .

Elke dag leven we nog steeds in angst en hierbij ook heel goed dat onze militairen een alerte blik hebben om in te spellen op het gevaar maar deze strijdt moet men durven bredere trekken . Ik ga eerlijk zijn terreur krijg je niet weg ,we zullen er moeten leren mee te leven en mee omgaan maar durf ook te zeggen als er een kans is om dit te neutraliseren neem ze stapsgewijs aan en denk hierbij aan de toekomst !! Angst mag ons niet leiden het moet ons juist de boost geven om juist en gepast te reageren ! Ik wens niemand het verdriet toe van de oorlogswonden en de navolg ervan voor de wereld. No hate make peace !!