slachtoffers moeten ook worden gehoord !
slachtoffers moeten ook worden gehoord !
In vele drama's worden mensen geholpen en wordt de klopjacht op de daders groots ingezet.
De slachtoffers worden meestal snel geholpen maar na dat het ongeluk is gebeurd begint alles stilaan tot besef te komen. De nasleep hiervan wordt nooit onder ogen gebracht. Ik wil hen een kans geven op een woord ! Een woord om hun leed een plaats te geven en te laten zien dat het lijden niet stopt . Elke dag het gevecht dat je mee meent elke dag in je leven.
Elke dag doen er in onze maatschappij vele drama's voor. Drama's van huiselijk geweld, diefstal, ongevallen in het verkeer en ook sommige drama's waarin moord of overdreven geweld de boven hand neemt. Elke dag vloeien de tranen over gezichten, en soms met bloed op de vloer la resultaat van de wreedheid van een mens . Het slachtoffer ziet het gebeuren maar wat gebeurt hierna.
U moet beseffen dat de mensen het eersten moeten ondergaan .Ze maken het eerst mee en hierdoor krijgt ook da angst en ook het drama een vorm of gestalte . Het drama of ongeval speelt zich keer op keer af zowel in rustperiodes als ook als men er niet aan denkt. Dit is heel moeilijk in het vorderingsproces als onbekende factor . Het is zoals een film dat keer op keer opnieuw begint. Maar waar is het einde ? Het einde ligt in een heel lang proces waarin men stukje per stukje men zich gaat verdiepen in de leefwereld van het slachtoffer . Samen met specialisten pellen ze je af schil per schil gaan ze dieper tot je echt ik in de persoonlijkheid in beide kanten zowel mentaal als fysiek . Tot men het probleem vindt en zo ook hierbij stap per stap op zoek gaat naar een gepaste oplossing.
De mentale last is zwaar. Je hele lichaam zit in een trance. Een trance van onveiligheid door die gebeurtenis .Een woord of en aanraking kan al direct veel woede of verdriet te weeg brengen. Daarom moet men juist traag proberen de patiënt kalm te brengen en zo te zoek naar die tussenlocatie waarin men zal proberen vooruitgang te boeken . Om zo de last af te bouwen en het functioneren van de patiënt te bevorderen .
Na het ongeluk wordt er gevraagd en op in gespeeld dat men moet spreken met slachtofferhulp. Maar dit is eerder basis gericht men zult u daarna toch doorverwijzen naar een specialist in samenwerking met u huisarts.
Elk mens is anders ook in een verwerkingsproces. Maar dit gebeurt ook in fases .Eerst zoekt men de oorzaken en daarin de chronologie ervan . Welk punt was de start van hoe alles begon tot wanneer het drama gebeurde en wat hieruit volgde.Hierdoor laat je de persoon en momentopname zien waarin dat is gebeurd . Dit is een keerpunt waarin de patiënt moet proberen te bouwen aan de toekomst . door de visualisatie die langzaam is op gebouwd zal men ook stap voor stap werken aan het begrijpen van de situatie en de angst . Hierdoor is de angst in de meeste onderzoeken weg wat niet wil zeggen dat dit volledig sluitend is. Hierna gaat men op zoek naar de triggers en in de therapie gaat men die wegwerken wat niet zegt dat ze volledig weg zijn.
Ieder mens in onze maatschappij heeft een onderbewustzijn en dat neemt dingen op net zoals trauma's en drama's. Het wegwerken kan je functioneren verbeteren maar je neemt dit mee zo lang verder leeft. De omgeving van een mens zorgt voor stabiliteit en hou vast. Koester die zo lang je kunt. Een leven is veel te kort voor verdriet en pijn. Een slachtoffer gaat door een hel en verdient respect en steun om terug hun weg te zoeken naar het bestaan , een plek in onze maatschappij . Het was nooit hun keuze het werd voor hen beslist. sta stil bij hun leed voor jezelf een fout begaat .
De slachtoffers worden meestal snel geholpen maar na dat het ongeluk is gebeurd begint alles stilaan tot besef te komen. De nasleep hiervan wordt nooit onder ogen gebracht. Ik wil hen een kans geven op een woord ! Een woord om hun leed een plaats te geven en te laten zien dat het lijden niet stopt . Elke dag het gevecht dat je mee meent elke dag in je leven.
Elke dag doen er in onze maatschappij vele drama's voor. Drama's van huiselijk geweld, diefstal, ongevallen in het verkeer en ook sommige drama's waarin moord of overdreven geweld de boven hand neemt. Elke dag vloeien de tranen over gezichten, en soms met bloed op de vloer la resultaat van de wreedheid van een mens . Het slachtoffer ziet het gebeuren maar wat gebeurt hierna.
U moet beseffen dat de mensen het eersten moeten ondergaan .Ze maken het eerst mee en hierdoor krijgt ook da angst en ook het drama een vorm of gestalte . Het drama of ongeval speelt zich keer op keer af zowel in rustperiodes als ook als men er niet aan denkt. Dit is heel moeilijk in het vorderingsproces als onbekende factor . Het is zoals een film dat keer op keer opnieuw begint. Maar waar is het einde ? Het einde ligt in een heel lang proces waarin men stukje per stukje men zich gaat verdiepen in de leefwereld van het slachtoffer . Samen met specialisten pellen ze je af schil per schil gaan ze dieper tot je echt ik in de persoonlijkheid in beide kanten zowel mentaal als fysiek . Tot men het probleem vindt en zo ook hierbij stap per stap op zoek gaat naar een gepaste oplossing.
De mentale last is zwaar. Je hele lichaam zit in een trance. Een trance van onveiligheid door die gebeurtenis .Een woord of en aanraking kan al direct veel woede of verdriet te weeg brengen. Daarom moet men juist traag proberen de patiënt kalm te brengen en zo te zoek naar die tussenlocatie waarin men zal proberen vooruitgang te boeken . Om zo de last af te bouwen en het functioneren van de patiënt te bevorderen .
Na het ongeluk wordt er gevraagd en op in gespeeld dat men moet spreken met slachtofferhulp. Maar dit is eerder basis gericht men zult u daarna toch doorverwijzen naar een specialist in samenwerking met u huisarts.
Elk mens is anders ook in een verwerkingsproces. Maar dit gebeurt ook in fases .Eerst zoekt men de oorzaken en daarin de chronologie ervan . Welk punt was de start van hoe alles begon tot wanneer het drama gebeurde en wat hieruit volgde.Hierdoor laat je de persoon en momentopname zien waarin dat is gebeurd . Dit is een keerpunt waarin de patiënt moet proberen te bouwen aan de toekomst . door de visualisatie die langzaam is op gebouwd zal men ook stap voor stap werken aan het begrijpen van de situatie en de angst . Hierdoor is de angst in de meeste onderzoeken weg wat niet wil zeggen dat dit volledig sluitend is. Hierna gaat men op zoek naar de triggers en in de therapie gaat men die wegwerken wat niet zegt dat ze volledig weg zijn.
Ieder mens in onze maatschappij heeft een onderbewustzijn en dat neemt dingen op net zoals trauma's en drama's. Het wegwerken kan je functioneren verbeteren maar je neemt dit mee zo lang verder leeft. De omgeving van een mens zorgt voor stabiliteit en hou vast. Koester die zo lang je kunt. Een leven is veel te kort voor verdriet en pijn. Een slachtoffer gaat door een hel en verdient respect en steun om terug hun weg te zoeken naar het bestaan , een plek in onze maatschappij . Het was nooit hun keuze het werd voor hen beslist. sta stil bij hun leed voor jezelf een fout begaat .
Reacties
Een reactie posten